Vervolgverhaal!
Mila van den Elzen en Sebastiaan Daniels zijn terug! En hoe! Vanaf vandaag zijn er korte verhalen te volgen op mijn Facebookpagina
Ook zal ik de verhalen op deze website delen. Deel 1 van het eerste verhaal is nu te lezen:
Janou
Mila legt de kussentjes van de steigerhouten loungeset recht. Ze heeft vandaag in Nice weer haar slag kunnen slaan om de aankleding van haar bed & breakfast nog warmer te maken. Sebastiaan had moeten lachen toen ze hem om hulp had gevraagd bij het uitladen van de auto. ‘Jij bent weer goed bezig geweest, dame, de economie van Nice weer op gang gebracht.’ Ze had een pruillip getrokken. ‘Fluit me terug hoor wanneer ik te ver ga in mijn aankopen.’
‘Schei uit, je bent een volwassen vrouw en voor zover ik weet heb je geen gat in je hand.’ Hij had haar handen vastgepakt en de binnenkanten zacht gekust. ‘Bovendien, ik vind het geweldig om te zien hoe je ogen stralen wanneer je al die hebbedingetjes hebt uitgestald. Jij word blij van de kleinste dingen en daarom ben ik zo knettergek op je.’ Met twee nieuwe windlichten in haar handen staat Mila in gedachten verzonken naar het erf te staren. Haar leven is echt goed zo. Ze had jaren geleden nooit kunnen bedenken dat ze ooit hier in het mooie Frankrijk haar geluk zou vinden. Elke dag opnieuw maakt haar hart een sprongetje wanneer Sebastiaan het erf op komt rijden. Ja, haar hart heeft ze verloren aan deze man met zijn uitgesproken mening en zijn charme. Hij had alles voor haar laten vallen in Nederland en het was hem gelukt om zijn draai te vinden in dit kleine dorp hier. Charismatisch was de man zeker.
Haar telefoon gaat en ze kent het nummer niet. Aan de andere kant van de lijn hoort ze een zachte vrouwenstem. ‘Is dit het nummer van Rustpuntje?’
‘Ja, u spreekt met Mila van de Elzen, ik run de bed & breakfast, waarmee kan ik u helpen?’
‘Mijn naam is Janou. En eigenlijk snak ik ernaar om even te kunnen vluchten, weg van alles en iedereen. U helpt toch stellen met relatieproblemen?’
‘Dat klopt. Wanneer zouden jullie willen komen?’ Mila werpt een blik op haar agenda om te zien of er überhaupt nog opties zijn voor deze wanhopig klinkende vrouw. Ze zit bijna het hele jaar volgeboekt met af en toe een rustpauze om dan haar kinderen en kleinkinderen in Nederland te bezoeken.
‘Het klinkt misschien stom, maar eigenlijk sta ik min of meer al bijna voor de deur. Mijn vriend en ik hebben enorme ruzie gekregen onderweg naar onze vakantiebestemming in Nice, dat ik gewoon ben uitgestapt.’
‘Dat meen je niet? En waar ben jij nu? En waar is hij?’ Mila voelt de wanhoop van deze vrouw door de telefoon heen.
‘Hij is doorgereden, hij vond het zonde om het weekend af te zeggen, annuleren ging niet meer via de site waar we geboekt hadden. En ik sta in de supermarkt van jouw dorp…ik ken jou via de verhalen van een vriendin van me. Anne, misschien ken je haar nog wel, ze was vorig jaar een weekje bij jou. Ze is dolgelukkig weer in haar relatie.’
‘Anne en Sjoerd, jazeker, wat een heerlijk stel was dat. Maar Janou, blijf waar je bent, ik kom je halen. Ik verwacht overmorgen mijn nieuwe gasten, tot die tijd kun je bij mij blijven.’
Ze hoort dat Janou zoekt naar woorden en misschien ook wel stilgevallen is door alle emoties. ‘Janou, blijf waar je bent, tot zo!’
Mila rent naar haar woning en trekt daar snel haar instappertjes aan. ‘Sebas? Ik ben even naar de supermarkt. Lang verhaal, maar ik neem dadelijk iemand mee. Oké?’
‘Een iemand is altijd prima, op nog meer beesten zit ik niet te wachten, dat weet je he?’ Hij komt naar haar toegelopen en kust haar zacht in haar nek. ‘Betekent dat overigens dat we het rijk niet meer voor ons alleen hebben?’
Mila kijkt hem streng aan. ‘Noodgevalletje schat. Maar dat betekent niet dat we niet………’ Ze knuffelt hem stevig en stapt dan het huis uit. Het is niet ver rijden naar de supermarkt en wanneer ze haar auto parkeert ziet ze op het stoepje voor de supermarché een jonge vrouw zitten. Ze heeft haar handen voor haar gezicht en haar kapsel ziet er slonzig uit. Naast haar staat een grote koffer. Dat moet Janou zijn. Mila loopt naar haar toe en ziet dat de schouders van de vrouw schokken. Mila gaat naast haar zitten. ‘Janou? Ik ben Mila. Gaat het?’
Janou wrijft de tranen uit haar gezicht en doordat aan haar handen het straatvuil kleeft, zijn haar wangen nu besmeurt met zwarte vegen. Donkere ogen kijken Mila nu aan en Mila ziet dat deze jonge vrouw een werkelijk prachtig gezicht heeft. ‘Dankjewel dat je gekomen bent. Ik wist me geen raad meer…’
‘Het komt allemaal goed, Janou. Ga je mee, dan kun je bij een frisse douche nemen en dan voel jij je alweer een stuk beter. Het is vandaag bloedje warm en tel daar al die emoties bij op….’Janou loopt sjokkend mee naar de auto, de koffer sleurt ze achter zich aan. Mila pakt de koffer uit Janou haar handen en tilt ‘m in de auto.
‘Hoe lang zijn jullie al samen, Janou?’
‘We waren samen. Hij heeft me net een sms gestuurd. Het is over. Voorbij. Afgelopen. En ik weet niet of ik daar nu mee moet lachen of moet huilen.’
‘Dat is wel erg radicaal, zeker tijdens een geplande vakantie. Laten we er dadelijk eens rustig over praten. Eerst die douche, dan een lekker glas zelfgemaakte ijsthee!’‘Dat klinkt perfect. Sorry, Mila, ik ben normaal niet zo. Ik voel me volledig geradbraakt.’
‘Geeft niet, ik ken dat gevoel.’ Mila probeert dat ene gevoel niet naar boven te laten komen. Ze weet dat het haar dan ook weer zal raken. Als de dag van gisteren zou ze kunnen herinneren wat ze voelde toen ze die ene sms van Chris binnen had gekregen. Hij had haar gedumpt, voor een ander. De lucht was uit haar longen gelopen en haar lichaam had gewankeld. Natuurlijk, hij had het gedaan met een reden, maar toch. De pijn was toen enorm heftig geweest, niks vergeleken met de pijn van zijn overlijden. Chris.
‘Kijk, Janou, daar is het. Mijn huis en jouw onderkomen voor de komende twee dagen.’‘Prachtig, vooral met deze lichtinval. Ik ben fotograaf van beroep. Ik zie alles door een lens.’
‘Dat zal Sebastiaan leuk vinden om te horen, misschien kun jij hem zo ver krijgen om zijn camera weer eens op te nemen. Sebastiaan is mijn grote liefde.’Janou knikt. ‘Lijkt me heerlijk om een grote liefde te hebben.’
‘Wat is de naam van je vriend?’
‘David. Hij is vormgever. We kennen elkaar uit het vak. We zijn of waren nu drie jaar samen. En ik heb geen idee waar het is mis gegaan. Waarschijnlijk door mijn kinderwens…’
‘Stil maar, we gaan jou eerst even oplappen.’ Ze lopen naar de gite en Janou klapt in haar handen. ‘Veel mooier dan ons viersterren hotel in Nice. Wat een geweldige uitstraling heeft dit huisje! Mila, als dank voor dit welkom, maak ik graag een mooie reportage voor je, wat er verder ook gebeurd.’
‘Dat is leuk! Kijk, hier is je slaapkamer en daar is de badkamer. Klein maar gezellig, toch? Fris je lekker op, ik heb vandaag heerlijke bodylotion kunnen scoren, lekker om je daar mee in te smeren. Er zit een vleugje honing in en je knapt er echt van op. Als je klaar bent en er klaar voor bent, kom je gewoon naar mijn huis. Ben je bang voor honden?’
‘Honden? Nee. Ik wil er al heel lang zelf een!’‘Nou, dan heb je geluk. Herrie is gek op onze gasten en waarschijnlijk ligt hij vanavond bij je in de slaapkamer. Maar je mag hem er altijd uitzetten natuurlijk.’
‘Herrie! Dat belooft wat!’‘Ik zie je straks. Heb je nog bepaalde allergieën of dingen die je niet lust, dan kan ik daar rekening mee houden.’
‘Alsjeblieft, doe niet zoveel moeite voor me. Ik….’ Ze slaat haar handen weer voor haar ogen en Mila heeft echt met deze jonge vrouw te doen. Ze is duidelijk niet veel gewend. Zou David wel van haar gehouden hebben? Boosheid komt nu bij Mila omhoog. Hoe had die gast het in zijn hoofd gehaald om zijn vriendin gewoon te dumpen? Letterlijk en figuurlijk notabene.‘Ik maak iets lekkers.’ Mila streelt haar kort over haar bovenarm en loopt dan de gite uit. Ze doet de deur zachtjes dicht. Sebastiaan staat haar in de deuropening op te wachten. ‘Zo prinses, wie ga je nu weer redden?’
‘Ze heet Janou, ik weet verder niet zoveel van haar. Ze is fotograaf en ik hoop dat ze bij jou de knop ook weer om kan zetten.’ Ze geeft Sebastiaan een knipoog.‘Trek je mooie jurk aan en ik maak zoveel foto’s van je als je wilt.’
‘Nee, ik ga iets lekkers koken, daar is Janou wel aan toe. Haar vriend heeft haar gewoon gedumpt.’Sebastiaan trekt zijn wenkbrauwen op. ‘Als in… ?’
‘Uit de auto gezet. En hij is nu in Nice, vakantievieren. Hij heeft het bovendien net uitgemaakt per sms. De klootzak.’‘Rustig aan schat, elk verhaal kent twee kanten.’
‘Jij neemt het op voor iemand die je niet kent.’‘En jij was ooit advocate en kijkt niet verder dan je hart klopt.’
‘Mensenkennis, Sebastiaan. Er zit geen greintje kwaad in dat meisje.’‘Jij bloeit weer helemaal op he? Ze doet je zeker aan Laurie denken, of niet?’
‘Jij leest me als een boek. Hoe doe je dat toch?’‘Gewoon de tijd genomen om je te begrijpen. Niet altijd even makkelijk hoor.’
‘Ik hou van je, zo ontzettend veel hou ik van je. En nu mijn keuken uit of ik begin te huilen.’‘Heb ik weer pech, ik had gehoopt dat je iets anders zou zeggen. Dat je me zou nemen in de keuken ofzo…’
‘Dat waarschijnlijk ook!’ Niet veel later hoort Mila een zachte klop op de achterdeur. ‘Kom maar binnen!’Janou stapt naar binnen met naast haar Herrie, ze lijken elkaar al gevonden te hebben. De natte haren van Janou hangen tot over haar schouders en aan haar witte benen en armen te zien heeft deze dame nog niet veel zon gezien dit jaar. Ze heeft iets sereens. Bijna breekbaar. De donkere ogen verraden wel nog een paar pas gehuilde tranen.‘Het ruikt hier heerlijk!’ Janou gaat aan de keukentafel zitten en Mila schenkt een glas ijsthee in. ‘Drink op, het geeft je instant energie.’Janou neemt gretig een paar slokken. ‘Dankje, hier was ik aan toe!’ Sebastiaan komt de keuken binnengelopen. ‘Stoor ik dames?’ Mila schudt haar hoofd. ‘Kom, ik stel je even voor, Sebas. Dit is Janou. Ze blijft een paar nachten hier.’‘Altijd leuk. Ik hoorde dat je foto’s maakt. Daar wil ik straks graag even met je over babbelen.’
‘Dat is prima. Bedankt voor de gastvrijheid.’‘Geen probleem. Ik laat jullie nu weer alleen. De achterbuurman heeft een probleem met zijn afvoer, dus ik ga even kijken. Hoe laat eten we, schat?’‘Over een klein uurtje, dus niet blijven hangen.’
‘De liefde van de man gaat door de maag he…..’ Even is het stil in de keuken. ‘Hij is leuk.’ Janou kijkt Mila nu aan, ze heeft weer kleur op haar wangen nu.‘Ja, dat is hij zeker. Maar vertel nu eens wat meer over jezelf en over de ruzie met David.’
Pingback: Vervolgverhaal deel 2 Janou – Gaby Rasters