Nooit meer Bang: het verhaal erachter
Nooit meer Bang
Op 8 maart zal Nooit Meer Bang “gelanceerd” worden bij Boekenhandel van Piere in Eindhoven. Een boek met een bijzondere betekenis. Het is al even geleden dat ik dit boek schreef, ondertussen zit ik vol in de wereld van Muurbloem en het herschrijven van mijn thriller Julia & Julia. Maar nu, omdat het Kerst is, wil ik al mijn aandacht naar Nooit meer Bang uit laten gaan.
Nooit meer Bang is speciaal voor me en ik wil jullie meenemen in het verhaal erachter.
Mijn boeken ontstaan door “dingen” die ik zelf meemaak of meekrijg vanuit de levens van de mensen die me dierbaar zijn. Nooit meer Bang brengt twee zaken samen. Enerzijds de aanslag in Brussel op 22 maart 2016 en anderzijds de moed van zoveel vrouwen om me heen. Vrouwen die vechten tegen pijn, fysiek of geestelijk. Vrouwen die vechten tegen kanker, vrouwen die vechten tegen de leegte door de sterfte van hun kind, vrouwen die weer opkrabbelen nadat ze een punt hebben gezet achter een vreselijke relatie, vrouwen die hun leven omgooien en letterlijk weer beginnen met ademen.
De aanslag in Brussel, voor mij de aanleiding om Nooit meer Bang te schrijven. En nu voel ik me er schuldig over. Ik was erbij, op een afstand en heb daar een onmenselijke angst gevoeld. De angst om daar niet meer weg te komen, de angst om mijn kinderen niet meer te zien. Het geluid van de sirenes in mijn geheugen gegrift. Ik ben er weggekomen en wat eruit voort is gekomen is mijn boek Nooit meer Bang. Vandaag zocht ik op internet nog eens naar de verhalen rondom de aanslag. Ik schrok. Ik las het verhaal van Walter Benjamin. Zonder zijn verhaal te kennen, ging mijn eigen boek erover. Hassan redde het leven van deze Walter.
“Hassan, waarom vluchtte jij eigenlijk niet mee met alle anderen? Je riskeerde je leven voor een wildvreemde.
Hassan: ‘Ik dacht er niet bij na. Hij lag daar alleen en ik zag dat hij leed. Ik zou in zo’n situatie ook willen dat iemand bij mij bleef. Hij was bang dat hij het bewustzijn zou verliezen, dus probeerde ik hem wakker te houden.”
In mijn verhaal Nooit Meer Bang komen de twee levens van twee mannen ook bij elkaar, tijdens de ontploffingen op het vliegveld. Door deze aanslag raken ook de levens van twee vrouwen met elkaar verweven. Vrouwen die dapper zijn en vechten tegen hun eigen angsten en demonen. Ze zijn dapper. Vanaf daar neemt het verhaal afstand van de aanslag en gaat het over onze levens en onze eigen strijd. Een verhaal vol emoties en hoop.
Pure Fictie.
Wat mij vandaag, 25 december 2017, heeft geraakt is het verhaal van Karen. Karen is een van de slachtoffers die nog steeds vecht tegen de gevolgen ervan. Lees haar verhaal en begrijp waarom het me zo raakt. Dit is geen fictie. Dit is de bittere waarheid.
En daarom, uit respect naar Karen, wil ik iets voor haar doen. Een boek lees je, sla je dicht. Haar leven gaat verder dan een verzonnen verhaal. Karen, ik ken je niet, maar ik heb over je gelezen. Jij staat niet alleen in jouw gevecht. Jouw leven is nu verknoopt onder andere met Walter Benjamin. Hij is voor jou opgestaan en steunt je. Heel graag kom ik met jou en met Walter in contact, om te zien hoe ik ook mijn bijdrage kan leveren aan jullie leven. Een gedeelte van de opbrengst van mijn boeken zal ik overmaken naar de crowdfundactie die voor Karen in het leven is geroepen.
Wees een voorbeeld voor al die vrouwen, wees nooit meer bang.
Reacties (0)