Gaby
Mijn naam is Gaby Rasters en ik volg in alles mijn dromen! Ik ben bijna 50! Haha, ik wilde het even opschrijven om te voelen hoe het voelt. Gelukkig nog drie jaar te gaan hoor tot het moment waarop er een Sarah in de tuin komt te staan. (nee, niet doen!). In woon in Limburg met mijn man en drie kinderen en een hele hoop harige huisdieren. We zijn een samengesteld gezin en doen het best prima met z’n allen!
Ik werk als programmamanager Jeugdoverlast en Jeugdcriminaliteit voor de gemeente Eindhoven en naast dat dit een pittige baan is, ben ik er enorm trots op om voor de afdeling Veiligheid te mogen werken. De wereld een stukje mooier maken met mijn werk en mijn boeken: daar doe ik het voor! Het leuke is dat ik ook een hele gave bijbaan heb als Babs. Ik mag dus mensen trouwen als buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand! Misschien past het ja-woord van de koppels die ik ga trouwen ook wel het beste bij mij: Ja, ik wil!
Ik wil geleefd hebben, ik wil alles uitgeprobeerd hebben (nee, niet alles!), ik wil mezelf uitdagen en voor mezelf zijn!
Weetjes
Ik schrijf supersnel. Muurbloem heb ik in een maand geschreven. Heerlijk, een boek is voor mij mijn eigen soap serie. Ik moet verder schrijven, want dan weet ik hoe het boek afloopt.
Wat denk je zelf? Lees Muurbloem en je zult zien dat ik gewoon heel veel fantasie heb. Wel is het natuurlijk dat mijn inspiratie overal vandaan komt. Dus ja, ook uit mijn eigen leven, maar altijd met een twist. De namen uit mijn boeken zijn vaak wel van collega’s of vrienden. Ik schrijf nu aan het boek Julia & Julia en daarin werd ik geïnspireerd door een fragment uit een James Bond film: Casino Royale.
Nee, ik zit in de woonkeuken met de muziek aan en de katten en hond om me heen en het liefste ook mijn kinderen en vriend. Ik schrijf overal waar ik maar kan. Anekdote: het laatste hoofdstuk van LIKE schreef ik in het vliegtuig naar Washington. Ik had opeens inspiratie. De man voor mij schoof zijn stoel naar achteren waardoor mijn laptop niet meer paste. Ik sprak het personeel aan en zei: ik moet nu echt verder schrijven. Ze hebben me toen een ander plekje gegeven.
Alles. Het is mijn passie, mijn uitlaatklep, mijn droomwereld en verslaving. Tijdens het schrijven maak ik nieuwe vrienden en ik kan ze laten doen wat ik wil. De personages tot leven laten komen is het mooiste wat er is. Afscheid van ze nemen vind ik dan ook vreselijk. Daarnaast is het contact met medeauteurs van onschatbare waarde en nieuwe vriendschappen worden ook hier geboren. En tenslotte: de waardering van een lezer…..dat raakt. Altijd. Het schrijven gebruik ik ook als aanmoediging voor mijn kinderen. Ik laat ze manuscripten zien met rode strepen, ik laat ze zien hoe hard het werken is, maar dat als je echt ergens van droomt, je dit ook kunt waarmaken.
Oh, zoveel! Nominaties op Hebban voor het mooiste boek, top 1 noteringen voor verschillende boeken en verschillende herdrukken! Daarnaast won ik de Valentijnsprijs in 2019 voor Nooit Meer Bang. Ook werd mijn boek Timur genomineerd voor de Hotze de Roosprijs!
Omdat ik de winnaar ben van de Valentijnprijs 2019 was ik te gast in een geweldig leuk radioprogramma. Het interview is hier te beluisteren!
Ook was ik te zien in Koffietijd rondom mijn boek Hou me vast zoals ik was. Er zijn veel verhalen van mij verschenen in De Vriendin, De Flair en De Story.
In janauri 2022 verscheen mijn nieuwste boek: Een Vleugje Londen. Een boek waarin ik mijn ziel en zaligheid heb gestopt. En waarvoor ik een website heb gemaakt! Nog mooier is het liedje dat speciaal voor dit boek geschreven is: Shade of Hope!
