12 en 13 januari
Het was een bijzonder weekend! Een weekend in het teken van het boek: Hou me vast zoals ik was.
De dames die hebben meegelezen met dit boek hebben meer gedaan dan meelezen, ze leefden mee. En dit steunde mij tijdens het schrijfproces en bij het verdriet wat ik voelde om mijn vriendin Margriet. De klap die ik voelde toen het bericht kwam dat Margriet niet meer bij ons was, voelde zij ook.
We spraken met elkaar af om elkaar te ontmoeten, om elkaar te leren kennen en om het nawoord van het boek te schrijven. Ieder van ons moet hier ongeveer twee uur voor reizen, we kwamen uit alle windstreken. Via de app spraken we af hoe het weekendje eruit zou moeten zien en wat we zouden gaan eten. Belangrijkste wapenfeit: Caroline nam haar eigen koffie-zet-ding mee! We spraken af in een restaurant vlakbij Zwolle en daar aten we samen lunch. Heerlijk! De lunch smaakte goed, maar het was vooral geweldig om elkaar te zien. Het voelde meteen vertrouwd.
Daarna reden we naar ons onderkomen voor de komende uren en nacht. We hebben gepraat, gelachen en een paar tranen gelaten. Ieder van ons met een eigen verhaal, een eigen verleden en een eigen toekomst. (Zo schreef Caroline dit ergens heel mooi, vond ik). We werden met elkaar verbonden door een boek en door Margriet. En nu zijn we verbonden met elkaar door alles wat we samen gedeeld hebben.
Ik vond het het echt een ervaring om nooit te vergeten en ieder van de dames heeft me geraakt. Bijzondere unieke vrouwen. Leesfanaten. En gelukkig zijn ze gek van mijn boeken! 🙂
Reacties (1)